Biopsja przez wyłyżeczkowanie była polecana przez Schillera (1928). Wykonuje się za pomocą dobrze wyostrzonych łyżeczek Volkmanna; przy odpowiednim użyciu łyżeczki można pobrać skrawek materiału dostatecz­nie duży, do badania histologicznego.

Ayre (1950) zaleca założenie wziernika i dwukrotne wyłyżeczkowanie szyjki za pomocą drewnianej szpatułki, po raz pierwszy dla usunięcia czopu śluzowego i warstwy powierzchownych komórek, po raz drugi ? w celu otrzymania głębiej leżących komórek, a nawet fragmentów tkanek o małych wymiarach. Poleca wyłyżeczkowanie obszaru podejrzanego, a także całej strefy zetknięcia się nabłonka walcowatego i płasko-komórkowego. Sposób ten wymaga specjalnej umiejętności ze strony lekarza.