Jeżeli wziąć pod uwagę doświadczenie wielu autorów postulujących przyswojenie i rozszerzenie badań kolposkopowych w praktyce lekarskiej, ze względu na wzrost częstości nowotworów szyjki (Magendie: na 1000 ko­biet spacerujących po ulicy jedna ma raka początkowego szyjki, a pomię­dzy 1000 kobiet przychodzących do zbadania z powodu dolegliwości gine­kologicznych 10 ma początkowego raka szyjki), należy przyjąć, że bada­nia [...]

W celu bardziej prawidłowego przedstawienia tego kontrowersyjnego, w piśmiennictwie, zagadnienia, omówimy niektóre badania wykonane przez jednego z nas (A. Turcas, G. Simu, Cornelia Todorutiu, 1965). Wczesne wykrycie raka za pomocą okresowych badań masowych przy­czyniło się w znacznym zakresie do zwalczania tej choroby. Według Błochina (ZSRR) masowe badania ludności umożliwiły rozpo­znanie dużej liczby przypadków raka we [...]

Pod wpływem zmian zachodzących w wydzielaniu hormonów oraz w płynach ustrojowych w przebiegu ciąży, które obejmują cały ustrój cię­żarnej, a szczególnie obszar płciowy, szyjka macicy zmienia wygląd, tak że rozpoznanie kliniczne pomiędzy zmianą łagodną a rozpoczynającym się procesem złośliwym staje się trudne do ustalenia. Bogate unaczynienie szyjki macicy ciężarnej przyczynia się do wzrostu śluzówki i [...]

Próba z hematoksyliną Antoine-Derajne w rozpoznawaniu raka szyjki opiera się na zasadzie powinowactwa barwnika w stosunku do jądra i cytoplazmy komórkowej. Jądra 2?3 powierzchownych warstw nabłonka są zabarwione inten­sywniej, a cytoplazma bardziej blado; nabłonek atypowy barwi się na ko­lor ciemnoniebieski, przez co odróżnia się wyraźnie od nabłonka prawidło­wego, słabo zabarwionego. Po uprzednim obmyciu szyjki płynem [...]

Próba Lahma-Schillera ma obok zalet także niedogodności, jest bowiem jod-negatywna w różnych stanach patelogicznych szyjki macicy. Jod-negatywność występuje zarówno w zwykłej ektopii, otaczającej ujście ze­wnętrzne, jak i w raku. Nie możemy zatem zlokalizować ściśle nabłonka nowotworowego w określonej strefie nadżerki. Za pomocą błękitu toluidy­ny, który wykazuje specjalne powinowactwo do jąder komórek nowotwo­rowych, możemy ustalić bardzo [...]

Kolposkopia rozszerzona (próba Hinselmanna, Lahma-Schillera z azota­nem srebra, badanie w świetle lampy kwarcowej za pomocą par sodu lub rtęci) pozwala na wykrycie wczesnych zmian przemiany nabłonka szyj­kowego oraz związku pomiędzy obrazem makro- i mikroskopowym. Raka śródnabłonkowego (przedinwazyjnego, przedklinicznego lub stop­nia 0, śródnabłonkowego) oraz mikroinwazję typu Mestwerdta podejrze­wamy, gdy w kolposkopie widzimy dysplazje nabłonkowe: leukoplakia pę­cherzykowa, [...]

Jest charakterystyczny dla rozpoczynającego się raka kalafiorowatego. Jest trudny do różnicowania z kłykciną kończystą oraz z brodawczakiem; rozpoznanie stawia się po badaniu histopatologicznym. W przypadku brodawczaka brodawki są bardziej prawidłowe (regularne), większe, o naczy­niach bardziej prawidłowych, a rozrost nabłonka jest typowy. Daje zwykle obraz szklisty, charakterystyczny, przez co może być łat­wo rozpoznany. Wzrostowi temu towarzyszy [...]

Poletkowanie zwykłe znajduje się na tym samym poziomie, co otaczają­cy nabłonek, poletka są delikatne, a histologicznie obraz odpowiada zwy­kle prostej atypii; poletkowanie zrogowaciałe ? poszczególne pola są zrogowaciałe, a jeżeli leżą zbyt blisko, łączą się dając obraz leukoplakii; poletkowanie wystające ? znajduje się na wyższym poziomie w sto­sunku do otaczającego nabłonka, a wieloboczne poletka są [...]

Uwidacznia się topograficznie na powierzchni szyjki, w kształcie po­szerzonej siateczki otoczonej linią ciągłą. Poletkowanie stanowi jedną z najczęstszych postaci atypii i ma stanowić leukoplakię widzianą wyłącznie w kolposkopie. Poletkowanie jest utworzone z siateczki czerwonych pasemek, przeci­nających się w różnych kierunkach, otaczających pola zgrubiałego, atypo­wego nabłonka w postaci bloku, co tworzy obraz mozaiki. Zgrubienia nabłonkowe w [...]

Określa się topograficznie, na powierzchni szyjki jako pole o zarysie cią­głym, usianym punktami. Podłoże leukoplakii jest obszarem, z którego usunięto warstwę keratynową leukoplakii. Jest strefą przejściową, ponieważ łatwo regeneruje w kierunku nowej leukoplakii. Podłoże leukoplakii ?charakteryzuje się z punktu widzenia kolposkopowego pojawieniem się na powierzchni różniącej się od prawidłowej ory­ginalnej błony śluzowej odcieniem żółtawym, dużą [...]