Torbiele Nabotha, opisane podczas omawiania nadżerek szyjki, są często stwierdzane w czasie badania szyjki macicy. Niekiedy mogą osiągnąć znaczne rozmiary, rozrastając się w kanale szyjki pod postacią guzów tor­bielowatych, nazywanych przez niektórych autorów torbielowatymi poli­pami szyjki, niekiedy wielokomorowymi. Pod mikroskopem rozpoznaje się charakter szyjkowy nabłonka, zanikający dzięki uciskowi przez płyn.

Bardzo rzadko torbiele, stwierdzane w obrębie szyjki macicy, pochodzą z resztek pranercza i nie mają nic wspólnego z torbielami Nabotha. Mi­kroskopowo stwierdza się twory cewkowate, które niekiedy mogą ulec zezłośliwieniu. Najczęściej są wykrywane przypadkowo, podczas biopsji szyjkowej. Mikroskopowo charakterystyczne dla tych tworów cewkowa- tych lub kanalikowatych jest to, że są one wysłane nabłonkiem walco­watym przypłaszczonym, nie wydzielającym, składającym się z komórek o cytoplazmie obfitej, bladej, przezroczystej, chromofilnej, i o jądrach jajo­watych lub kulistych; te cewkowate twory łatwo odróżnia się od gruczo­łów szyjkowych (Huffman, 1948).