Torbiele Nabotha, opisane podczas omawiania nadżerek szyjki, są często stwierdzane w czasie badania szyjki macicy. Niekiedy mogą osiągnąć znaczne rozmiary, rozrastając się w kanale szyjki pod postacią guzów torbielowatych, nazywanych przez niektórych autorów torbielowatymi polipami szyjki, niekiedy wielokomorowymi. Pod mikroskopem rozpoznaje się charakter szyjkowy nabłonka, zanikający dzięki uciskowi przez płyn.
Bardzo rzadko torbiele, stwierdzane w obrębie szyjki macicy, pochodzą z resztek pranercza i nie mają nic wspólnego z torbielami Nabotha. Mikroskopowo stwierdza się twory cewkowate, które niekiedy mogą ulec zezłośliwieniu. Najczęściej są wykrywane przypadkowo, podczas biopsji szyjkowej. Mikroskopowo charakterystyczne dla tych tworów cewkowa- tych lub kanalikowatych jest to, że są one wysłane nabłonkiem walcowatym przypłaszczonym, nie wydzielającym, składającym się z komórek o cytoplazmie obfitej, bladej, przezroczystej, chromofilnej, i o jądrach jajowatych lub kulistych; te cewkowate twory łatwo odróżnia się od gruczołów szyjkowych (Huffman, 1948).