Leczenie raka szyjki macicy w czasie ciąży stwarza szereg trudności. Krwawienia powodują szybkie zwrócenie się do lekarza. Badania okresowe w przebiegu ciąży pozwalają na wcześniejsze wykrycie nowotworu niż poza ciążą, szczególnie w pierwszym jej okresie. Jeśli brak różnicy przeżycia kobiet z rakiem szyjki zjawiającym się w pierwszych dwóch trymestrach ciąży w stosunku do nieciężarnych, to rokowanie ulega znacznemu pogorszeniu w III trymestrze ciąży.
Objawy czynnościowe, jak krwawienie lub upławy, ułatwiają rozpoznanie, natomiast charakterystyczne zmiany ciążowe szyjki (konsystencja, objętość, napięcie, przekrwienie i kolor), powodują, że badaniem zwykłym lub w kolposkopie rozpoznanie jest znacznie trudniejsze.
Połączenie nowotworów szyjki (łagodnych, polipowatych, zakażonych) z ciążą także prowadzi do trudności rozpoznawczych. Ocena rozległości zmiany jest trudna, na skutek powiększenia objętości macicy, przekrwienia w obrębie miednicy mniejszej oraz rozpulchnienia tkanek otaczających macicę. Również rozpoznanie cytologiczne nasuwa trudności, z powodu ewentualnej obecności komórek trofoblastu (poronienie zagrażające), których cechy morfologiczne mogą spowodować trudności różnicowania z komórkami złośliwymi. Zmiany doczesnowe szyjki macicy (stosunkowo częste w ciąży ? 10?30%) prowadzą także do pomyłek. Zakażenie szyjkowo-pochwowe, towarzyszące często rozwijającej się ciąży, zniekształca i utrudnia rozpoznanie cytologiczne.
Rak szyjki macicy powikłany ciążą występuje stosunkowo rzadko (0,7? 2,25%). Z danych Instytutu Gustave-Roussy (Paryż) wynika, że na 2652 raki szyjki, w okresie 14 lat, stwierdzono 28 razy raka szyjki podczas ciąży, co stanowi 1,4% (Séneze i wsp., 1966).
Wiek tych chorych jest niższy od średniej wieku chorych z rakiem szyjki poza ciążą (34,5 lat w przypadku raka i ciąży, w stosunku do 44 lat chorych na raka i nieciężarnych).