Leczenie raka szyjki macicy w czasie ciąży stwarza szereg trudności. Krwawienia powodują szybkie zwrócenie się do lekarza. Badania okre­sowe w przebiegu ciąży pozwalają na wcześniejsze wykrycie nowotworu niż poza ciążą, szczególnie w pierwszym jej okresie. Jeśli brak różnicy przeżycia kobiet z rakiem szyjki zjawiającym się w pierwszych dwóch trymestrach ciąży w stosunku do nieciężarnych, to rokowanie ulega znacz­nemu pogorszeniu w III trymestrze ciąży.

Objawy czynnościowe, jak krwawienie lub upławy, ułatwiają rozpozna­nie, natomiast charakterystyczne zmiany ciążowe szyjki (konsystencja, objętość, napięcie, przekrwienie i kolor), powodują, że badaniem zwy­kłym lub w kolposkopie rozpoznanie jest znacznie trudniejsze.

Połączenie nowotworów szyjki (łagodnych, polipowatych, zakażonych) z ciążą także prowadzi do trudności rozpoznawczych. Ocena rozległości zmiany jest trudna, na skutek powiększenia objętości macicy, przekrwie­nia w obrębie miednicy mniejszej oraz rozpulchnienia tkanek otaczających macicę. Również rozpoznanie cytologiczne nasuwa trudności, z powodu ewentualnej obecności komórek trofoblastu (poronienie zagrażające), któ­rych cechy morfologiczne mogą spowodować trudności różnicowania z ko­mórkami złośliwymi. Zmiany doczesnowe szyjki macicy (stosunkowo czę­ste w ciąży ? 10?30%) prowadzą także do pomyłek. Zakażenie szyjkowo-pochwowe, towarzyszące często rozwijającej się ciąży, zniekształca i utrudnia rozpoznanie cytologiczne.

Rak szyjki macicy powikłany ciążą występuje stosunkowo rzadko (0,7? 2,25%). Z danych Instytutu Gustave-Roussy (Paryż) wynika, że na 2652 ra­ki szyjki, w okresie 14 lat, stwierdzono 28 razy raka szyjki podczas ciąży, co stanowi 1,4% (Séneze i wsp., 1966).

Wiek tych chorych jest niższy od średniej wieku chorych z rakiem szyj­ki poza ciążą (34,5 lat w przypadku raka i ciąży, w stosunku do 44 lat cho­rych na raka i nieciężarnych).