Szew okrężny należy przeciąć z chwilą zjawienia się skurczów porodowych. Rozwarcie, po przecięciu szwu, postępuje szybko, a poród przebiega bez większego wysiłku. Jeżeli szew zostaje przecięty przed rozpoczęciem porodu, ujście rozwiera się szybko po samoistnym pęknięciu błon płodowych. Opisano jednak przypadki, kiedy wskutek istnienia szwu dochodziło do zwłóknienia szyjki, co prowadziło do jej niepodatności, i z kolei do znacznych zaburzeń w rozwieraniu, szczególnie w przypadkach położenia miednicowego. Wykonuje się wówczas cięcie cesarskie z pozostawieniem okrężnego szwu szyjki, ponieważ stwierdzono w tych przypadkach dobry odpływ odchodów (Sirbu i wsp.). Sądzimy, że nie należy wykonywać cięcia cesarskiego, opierając się wyłącznie na życzeniu ciężarnej, aby jej pozostawić szew okrężny do następnej ciąży, ponieważ szew taki można założyć powtórnie.
W przypadku, gdy rodząca nie była obserwowana od początku porodu, a szew nie został przecięty we właściwym czasie, może dojść do oderwania szyjki i wydalenia płodu przez szeroki otwór od tyłu, utworzony z przecięcia szyjki przez nić jedwabną; Rivi?re i wsp. opisują przypadek, w którym płód został urodzony poprzez szczelinę powstałą powyżej nici, przed VI miesiącem ciąży, oraz 3 przypadki szwów okrężnych, założonych zbyt późno na szyjki prawie całkowicie otwarte.